Η Παγκόσμια Σταυροφορία για την Καταπολέμηση του Αναλφαβητισμού, είναι μια λαϊκή κίνηση που ξεκίνησε από έναν ιερέα της πόλης ως απάντηση για τις κοινωνικές διαταραχές που συγκλόνισαν το Λος Άντζελες το 1992.
Αναγνωρίζοντας τη σχέση ανάμεσα στον αναλφαβητισμό, τα ναρκωτικά και την εγκληματικότητα, ο ιερέας προσκάλεσε τοπικούς ηγέτες, γονείς, νεολαία και εκπαιδευτικούς να αλλάξουν την κατάσταση στις γειτονιές τους. Σφυρηλάτησε συμμαχίες με εθελοντές που έχουν εκπαιδευτεί στην Τεχνολογία Μελέτης και οργανισμούς που απευθύνονται στα προβλήματα των ναρκωτικών και του εγκλήματος, διεισδύοντας έτσι σημαντικά στις συμμορίες, παρέχοντας στα μέλη τους τη στοιχειώδη εκπαίδευση.
Σήμερα, η Παγκόσμια Σταυροφορία για την Καταπολέμηση του Αναλφαβητισμού διευθύνει προγράμματα σε σχολεία, κοινοτικά εκπαιδευτικά κέντρα και φυλακές ανηλίκων. Αυτή η πρωτοβουλία έχει πλέον επεκταθεί σε ένα διεθνές κίνημα, με εθελοντές από χώρες τόσο μακρινές όπως η Αυστραλία, Ελλάδα και Αφρική, παρέχοντας σε άτομα τα βασικά εργαλεία για να γίνουν μορφωμένα, υπεύθυνα, ανεξάρτητα και ικανά να πιάσουν δουλειά.
Αφότου ολοκληρώσουν το πρόγραμμα για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, το 87% των εφήβων, που ήταν αναμεμειγμένοι σε συμμορίες και έκαναν χρήση ναρκωτικών, πήρε την απόφαση να βάλει στην άκρη τον παλιό τρόπο ζωής και να ξεκινήσει μία παραγωγική και ηθική πορεία ζωής.
Η ιστορία όπως δίνεται από τους γονείς:
«Ο γιος μου τα πηγαίνει καλύτερα στο σχολείο. Η ανάγνωσή του έχει βελτιωθεί και μαζί με αυτό και η αυτοεκτίμησή του. Είμαι ευγνώμων για αυτό το πρόγραμμα, επειδή ο γιος μου βλέπει και άλλους μαθητές να προσπαθούν και να βελτιώνονται επίσης. Απολαμβάνει να πηγαίνει στο πρόγραμμα και, όταν έρχεται σπίτι, μοιράζεται με τον πατέρα του και με μένα όλα τα πράγματα που κάνει και όλα όσα σχεδιάζει να κάνει. Σας ευχαριστώ».
«Η Παγκόσμια Σταυροφορία για την Καταπολέμηση του Αναλφαβητισμού έχει βελτιώσει τον αυτοσεβασμό του γιου μου, του έμαθε να θέτει στόχους αλλά και να τους κατορθώνει. Έχω καλύτερη σχέση μαζί του στο σπίτι. Η επικοινωνία μας έχει βελτιωθεί πολύ. Έχει γίνει υπεύθυνος για τις πράξεις του και καταλαβαίνει ότι νοιαζόμαστε για εκείνον. Αυτό του έχει δώσει την επιθυμία να θέλει να βοηθήσει άλλα παιδιά με τις ικανότητες ανάγνωσής τους».